Wednesday, July 16, 2008

cabaran kehidupan tiada siapa yang tahu




betul la apa selalu orang cakap...hidup ni susah untuk di jangka..kadang2 apa yang kita harapkan..lain pulak yang jadi..tapi kita kena terima juga..tadi lepas hubby aku g kelas aku pun get online..sebab tak tau nak buat apa...macam b iasa aku check myspace aku...masa aku agak2 dah bosan nak layan myspace n hampir nak signout aku ternampak akaun member aku..so aku pun bukakla..aku tak rapat sangat dgn kawan aku ni..dorang ni merangkap kawan hubby aku gak.tapi aku suka dengan dorang ni sebab dorang peramah n kelakar..and yg aku tau dorang ni memang bercinta bagai nak rak..loving couple..tapi aku terkejut bila aku tengok akaun dorang.sebab takde gambar dengan pasangan masing2 dah..rupanya dah putus.bila aku baca kat testi box dorang..masing2 still duk balas2 comment..express feeling betapa sedihnya dorang masa delete gmbar dorang time hot bercinta dulu...masing2 teringat sweet moment dorang...aku rasa sebak lak..tak tau la apa punca dorang bergaduh...tapi tu la kan..things happened unexpectedly...tapi aku rasa happy jugak dorang still bersahabat..sebaiknya itu la yng patut berlaku...jangan kita nak musuh2 bekas pasangan kita sebab orang tu la yg kita puja sangat dulu ..tapi kalau dia tak layak nak dibuat kawan pas putus sebab main kayu lapan ke talam sepuluh muka ke takyah la duk puja2 lagi...apa2 pun aku doa pada tuhan supaya aku n hubby aku sentiasa dalam keadaan yang bahagia..gaduh2 merajuk masam muka tu lumrah la dalam alam rumah tangga..cuma bila difikirkan balik aku baru sedar aku banyak belajar bersabar n tak ikut angin aku sangat sejak berkenalan dgn hubby aku..kadang2 tu aku terbawak2 gak perangai aku yang suka tarik muka sebab aku memang sensitif sangat..hubby aku tinggi suara sket aku dah terasa hati...tapi aku pujuk2 hati sendiri supaya jgn sensitif sangat..lagipun dah jadi isteri orang..berdosa marah kat suami..banyak jugak tanggungjawab yg kena pikul pas kawin..berat sangat...but im trying my best to be a gud wife..hopefully it worth it....

No comments: